HET ALARMSYSTEEM (zenuwstelsel)

Na zo een moment (trauma) koppelen we er een emotie aan vast waarbij onze hersenen ook connecties maken met de zintuigen die we op dat moment waarnemen. Dit gebeurt met name in het middelste gedeelte van het brein/limbische systeem.
Vervolgens hebben we een systeem in de hersenen waaronder de hypocampus die de hele dag de omgeving scant op gevaar. Mochten we dan in de toekomst iets meemaken met die dezelfde geur, kleur, geluid, emotie of gedachte dan stuurt de hypocampus een signaal naar de amigdala, die vervolgens het lichaam triggert.
Het lichaam heeft kort uitgelegd 2 systemen van het onbewuste zenuwstelsel (daar waar je geen invloed op hebt). Het para sympatische en het sympatische systeem. Het parasympatische is het systeem dat geactiveerd wordt in rust (slapen, meditatie, relaxen en werkt helend) en het sympatische die geactiveerd wordt in het geval van direct gevaar (dat wat energie ontneemt van je voorste hersengedeelte en afbraak geeft op de lange termijn aan zowel je lichaam als je geest) Je raad het al. Die laatste wordt geactiveerd door de amygdala middels hypocampus die gevaar heeft gedetecteerd.

Wat er dan gebeurt is:
flight, fight, freeze (vluchten, vechten of bevriezen).

Je krijgt een droge mond, hartslag gaat omhoog (hartkloppingen), je komt niet goed uit je woorden, je gaat zweten, je gaat heel snel ademhalen (waardoor hyperventilatie ontstaat).
Allemaal niet prettig wanneer je NIET in levensgevaar verkeerd en (sterker nog,) een gedachte aan het trauma moment is al genoeg om die hypocampus alarm te laten slaan! Je bent vaak niet eens daad werkelijk in levensgevaar, maar gewoon bijv. ergens aan het winkelen of je staat voor de klas of op je werk of thuis in gesprek met jezelf of met een vriend(in)of familielid. Soms ben je zelfs thuis een film aan het kijken wanneer je hersenen alarm slaan. Redelijk lastig en blokkerend.
Daarnaast door dit systeem onttrekt je lichaam ook energie vanuit het voorste gedeelte van je hersenen, waardoor je brein niet zijn volledige functie kan gebruiken. Met name kun je niet bij je frontale kwab. Die verantwoordelijk is voor het leren, trainen en communicatie. Redelijk belangrijk wanneer je dus bezig bent met school, werk of wilt nadenken over je eigen hersenspinsels of een leuke film of serie aan het kijken bent.
In plaats daarvan kun je daar NIET bij en je kan zelfs volledig naar je primitieve brein gaan en volledig ontsporen/verzuipen in je emoties of een piek in lichamelijke klachten ervaren, intense pijn, hyperventileren, hartkloppingen krijgen etc.

Bij EFT komt de prikkel niet naar je amygdala waardoor je lichaam GEEN energie onttrekt en je dus WEL naar je frontale kwab kan gaan. Dit geeft je de mogelijkheid om dus te leren en te onderzoeken:

• waarom wordt ik nu zenuwachtig?
• waarom voel ik deze emotie? 
• wat is er nu eigenlijk aan de hand wat neem ik waar met mijn zintuigen waardoor die emotie getriggerd wordt? 
• waarom geeft mijn lichaam klachten om met mij te praten? 
• waarom wil mijn lichaam met mij praten?

Weet je de antwoorden op die vragen dan kun je vervolgens vragen stellen die er dieper op in gaan. Uiteindelijk kan je ook kijken wat je met die informatie wilt. Wil je die info opruimen, anders rangschikken, of gewoon behouden, omdat je er nu even niet over na wilt denken.
WAT je met die info wilt of doet is aan jou!

Dat is heel waardevol in het leren inzien en begrijpen van je eigen brein, emoties en je lichaam.
Mooie bijkomstigheid is dat je in sommige gevallen niet alleen jezelf analyseert maar ook de andere persoon/personen die ermee te maken heeft/hebben.